Hell yeah!
Pinkpop rocked big time!
Om 8 uur stonden we in de rij, om half 11 stonden we voorraan bij 30 Seconds to Mars en om kwart voor 12 begon the time of our life.
We were screaming our fucking heads off at 30 Seconds, verzopen in de regen gedurende het hele festival, werden bijna vermoord in een pit bij Korn, en hadden kippenvelmomentjes bij Linkin Park en Evanescene.
En tijdens de Dave Matthews band heb ik Tomo besprongen. Letterlijk. Ik zag hem lopen en dacht er niet bij na dat hij misschien wel geen zin had in krijsende fans. Gelukkig was het er maar 1 en was ik dat. 'You shouldn't really jump at people' sprak de gitarist van 30Stm met een gigantische grijns op zijn smoel. En hij heeft belooft ons shirt aan Jared te geven... ^^
Een dag om nooit meer te vergeten!
KUS!
Pinkpop impressie:
30 Seconds to Mars - From Yesterday
Korn - Coming Undone (check die pit :P)
Evanscene - Lacrymosa
Wolfmother - Woman
Stone Sour - Trough Glass/Get Inside
29 mei 2007
23 mei 2007
Nog maar 5 dagen...
Nu Pinkpop steeds dichterbij komt begint het bij mij toch te kriebelen. Wat moet ik aan? Welke kleur nagels wil ik? Welke schoenen moet ik aan? Hoe doe ik mijn haar? Hoeveel geld moet ik meenemen? Wat moet ik allemaal nog doen?
En dat terwijl ik het allemaal al weet, ik begin gewoon alweer te twijfelen. Tes en Ilse blijven er op het eerste gezicht behoorlijk kalm over, maar toen ik tegen Ilse zei dat ik wel vooraan wilde staan bij 30 Seconds to Mars, piepte ze het toch even. Maar wat moet ik dan doen zodat hij me ziet?
Goede vraag. Want daar draait het wel om. Zien en vooral gezien worden. Dus ga je op Pinkpop in roze rondparaderen? Of vermijd je mainstream en ga je heerlijk dwars in groen rondlopen?
Ik denk er nog even over na...
KUS!
En dat terwijl ik het allemaal al weet, ik begin gewoon alweer te twijfelen. Tes en Ilse blijven er op het eerste gezicht behoorlijk kalm over, maar toen ik tegen Ilse zei dat ik wel vooraan wilde staan bij 30 Seconds to Mars, piepte ze het toch even. Maar wat moet ik dan doen zodat hij me ziet?
Goede vraag. Want daar draait het wel om. Zien en vooral gezien worden. Dus ga je op Pinkpop in roze rondparaderen? Of vermijd je mainstream en ga je heerlijk dwars in groen rondlopen?
Ik denk er nog even over na...
KUS!
13 mei 2007
Mama-dag
Joepie, het is weer moederdag...
Net als bij de meeste mensen is de week, of misschien zelfs de zaterdag, voor moederdag verschrikkelijk stressen voor mij. Je moet weer iets nieuw bedenken om te geven, en het moet geen luchtje, kaars of plant zijn. Want dat krijgt ze altijd als ik zonder ideeën zit.
Nu heb ik ook zo'n moeder die zegt: 'Alles wat je zelf maakt, is mooier dan gekocht,'
Fraai. Meteen speelt er een scenario af in mijn hoofd. Die opmerkingen vragen erom. Als ik bij wijze van spreken een paperclip van ijzerdraad in elkaar zou draaien voor haar, dan zou dat een geweldig kado moeten zijn. Het is immers zelfgemaakt. Een grote grijns verschijnt op mijn gezicht.
Gelukkig ben ik geen enigs kind en heb ik twee creatieve zusjes om op terug te vallen. En gelukkig heeft de jongste nog wel eens de neiging met briljante ideeën op de proppen te komen. Zo ook dit jaar. Mijn ziel is weer gered van de duivel. Ik had namelijk alweer heel wat nasty ideeën voor 'zelfgemaakte' kadootjes.
'Een portret?!' 'Een portret, ja. We hebben de spullen ervoor, we moeten alleen nog een foto maken en dan kunnen we aan de slag.'
Ik spring om Vera's nek en kus haar op elke wang.
'Dankje dankje dankje! Ik was al bang dat ik zelf een wasknijper moest gaan maken,'
En zo geschiede het. We hebben vrijdag de hele nacht doorgewerkt en eerlijk gezegd mag het resultaat er wezen. Het is geen Rembrandt, maar ook zeker geen Tim uit groep 4.
En m'n mama was blijer dan ooit.
Net als bij de meeste mensen is de week, of misschien zelfs de zaterdag, voor moederdag verschrikkelijk stressen voor mij. Je moet weer iets nieuw bedenken om te geven, en het moet geen luchtje, kaars of plant zijn. Want dat krijgt ze altijd als ik zonder ideeën zit.
Nu heb ik ook zo'n moeder die zegt: 'Alles wat je zelf maakt, is mooier dan gekocht,'
Fraai. Meteen speelt er een scenario af in mijn hoofd. Die opmerkingen vragen erom. Als ik bij wijze van spreken een paperclip van ijzerdraad in elkaar zou draaien voor haar, dan zou dat een geweldig kado moeten zijn. Het is immers zelfgemaakt. Een grote grijns verschijnt op mijn gezicht.
Gelukkig ben ik geen enigs kind en heb ik twee creatieve zusjes om op terug te vallen. En gelukkig heeft de jongste nog wel eens de neiging met briljante ideeën op de proppen te komen. Zo ook dit jaar. Mijn ziel is weer gered van de duivel. Ik had namelijk alweer heel wat nasty ideeën voor 'zelfgemaakte' kadootjes.
'Een portret?!' 'Een portret, ja. We hebben de spullen ervoor, we moeten alleen nog een foto maken en dan kunnen we aan de slag.'
Ik spring om Vera's nek en kus haar op elke wang.
'Dankje dankje dankje! Ik was al bang dat ik zelf een wasknijper moest gaan maken,'
En zo geschiede het. We hebben vrijdag de hele nacht doorgewerkt en eerlijk gezegd mag het resultaat er wezen. Het is geen Rembrandt, maar ook zeker geen Tim uit groep 4.
En m'n mama was blijer dan ooit.
7 mei 2007
Bevrijdingsfestival
De dag van de vrijheid. De dag van feestvieren om de bevrijding. De dag van heerlijk in het gras in de zon liggen en je ook daadwerkelijk vrij voelen. De dag van je heerlijk volgooien met bier en legaal jointjes roken. 5 Mei, bevrijdingsdag.
Nu is het lichtelijk duidelijk dat wij festivalmensen zijn, maar er is eigenlijk nooit verklaard waarom en waarmee het begonnen is. Hiermee dus. Bevrijdingsfestival Zwolle, 2006.
In de zon, in het gras, zeepbellen blazen. Overal lieve, vrije mensen. Hippie-like.
Afgelopen zaterdag weer. Heerlijk.
Racoon was goed, ze stonden sterk. 125.000 mensen, best wel erg veel!
We hadden Ilse's Dobermannpuppy mee, Damie. Wat een aandachttrekker. Maar wat moet je ook in zoveel mensen. Ze heeft heerlijk liggen slapen. In de zon, in het gras, luisterend naar relaxte muziek, terwijl ze de hemel in geprezen werd door verbaasde voorbijgangers. Lieve, vrije, en vaak stonende mensen, die allemaal dachten dat ze een tekkel was en zich daarna rotschrokken. Een Dobermann ja. Om vervolgens de puppy dood te knuffelen. Maar dat gaf niet.
Daar heb je festivals voor.
Nu is het lichtelijk duidelijk dat wij festivalmensen zijn, maar er is eigenlijk nooit verklaard waarom en waarmee het begonnen is. Hiermee dus. Bevrijdingsfestival Zwolle, 2006.
In de zon, in het gras, zeepbellen blazen. Overal lieve, vrije mensen. Hippie-like.
Afgelopen zaterdag weer. Heerlijk.
Racoon was goed, ze stonden sterk. 125.000 mensen, best wel erg veel!
We hadden Ilse's Dobermannpuppy mee, Damie. Wat een aandachttrekker. Maar wat moet je ook in zoveel mensen. Ze heeft heerlijk liggen slapen. In de zon, in het gras, luisterend naar relaxte muziek, terwijl ze de hemel in geprezen werd door verbaasde voorbijgangers. Lieve, vrije, en vaak stonende mensen, die allemaal dachten dat ze een tekkel was en zich daarna rotschrokken. Een Dobermann ja. Om vervolgens de puppy dood te knuffelen. Maar dat gaf niet.
Daar heb je festivals voor.
Abonneren op:
Posts (Atom)
