16 april 2007

Pinkpop

Tessa mag mee naar Pinkpop!! yey!
Ondertussen heb ik allemaal andere mensen besmet met het Pinkpopvirus
Zorg dat je een medicijn heb, want jij gaat er ook aan! ;)
Zie jullie daar!
KUS!

12 april 2007

Moments Of My Oblivion



Momo inderdaad.
Nu kregen wij laatst een berichtje dat Momo al blijkt te bestaan...
Mja, jammer dan..
Maar vast niet als in Moments Of My Oblivion
Nee dus, en nu wij waarschijnlijk naar Pinkpop gaan, ik zeg waarschijnlijk omdat Tessa nog niet zeker is, is Tessa aan het designen geslagen voor een vet Momo-Pinkpop shirt!
Right on!
En nu we heel graag Jared's aandacht willen trekken komt hij ook op het shirt :P
Dit design is een ruwe versie, achterop komen nog 30stm tekens te staan en natuurlijk:
We Were Here!
Pinkpop 2007
KUS!

(ps. voor een Momo design kun je altijd mailen!)

Pinkpop!


tum! Tum! TUM!
Lisanne, en Tessa misschien, gaat naar Pinkpop 2007!
Whiiiii, maar alleen de maandag!
Echt supervette bands, waaronder Artic Monkeys, Evanescene, Korn, the Kooks, the Magic Numbers ehen..!!
30 Seconds to Mars!
Jippiee!!
Laat jullie weten hoe het was! (Lekker pûh!)
KUS!

VOTE!

Jaja nog maar twee te gaan...
Je kunt nog kiezen voor A Beautiful Lie en The Fantasty, dus
VOTE! VOTE! VOTE!
Greetings!

Het is A Beautiful Lie geworden, mensen!
Als ie er is laten we he weten!

1 april 2007

300

Our arrows will blot out the sun!
Then we will fight in the shade...

Gisteren zijn Tes en ik naar 300 geweest. Hyperdepieper stuiterden we op en neer in de auto, piepend over 300 halfnaakte Spartanen die op zouden nemen tegen een gigantisch Perzisch leger.
Toen ons mam de parkeerplaats opscheurde met onze kersenrode C3 zagen we tot onze schrik dat er meer mensen een avondje film in gedachten hadden. Een zwarte mensenmassa blokkeerde het uitzicht op de hele bioscoop, volgepropt , net een blik sardines. Portier open, afscheidskus en een sprint naar binnen. Op mijn hoge hakjes rende ik naar binnen en sloot achteraan in de lange rij, hysterisch piepend tegen Tessa dat we nooit meer een plek zouden krijgen. Tessa is gelukkig het slimst van ons twee en zei kalm en beheerst dat er nog 294 plaatsen waren. En bij Mr. Bean's Holiday nog maar 5. Dat zag ze op het bord dat boven de kassa hing, inmiddels vlak voor mijn neus.
Twee kaartjes voor 300! Legitimatie? Kut! Tes was nog maar 15. Na heel wat rekensommetjes met geboortejaren, geklooi met pinpassen en flirterig gedoe lukte het ons om binnen te komen. Zaal nummer 1. De grootste. We namen de beste plaatsen, dat kon, er zaten maar 9 andere mensen, en gierden het uit. Trailers. Eén van de mooiste dingen aan trailers is, is dat je vergeet naar welke film je eigenlijk gaat. Maar toen de film begon wist ik het meteen weer. Soms heb je films die op je af komen, je kijkt ernaar en that's it. Het vliegt meteen weer weg. Na een week weet je al niet meer waar hij ook alweer over ging. 300 heeft niets van dat alles. Vanaf scène 1 zit je er middenin en verwacht maar niet dat je er weer uit komt, en werkelijk alles in deze film zorgt daarvoor. Het is een lekker verhaal, nice script, heeft perfecte muziek, apart maar precies passend, de effecten meesterlijk en zo breathtaking, en de acteurs...

WHOAAAA!!!
Alles lijkt zo de zaal in te vliegen, alsof je het aan kan raken. Het is wel heel duister, maar zo meesterlijk. Meer dan een aanrader. Wij gaan nog een keer!